प्रथमाग्रासे मक्षिकापातः

ब्लॉग सुरु करणे सोपे असले तरी ब्लॉगवर लिहित राहणे  हे फेसबुकवर status अपडेट करण्याइतके सोपे नसते. वर पुन्हा हे लिहिणे वाचनीय ही असलं पाहिजे. बरेच लोक फक्त ''माझापण ब्लॉग आहे'' हे सांगण्यापुरता ब्लॉग सुरु करतात.. फेसबुक वर तासंतास घालवणाऱ्या माझ्या काही मित्रांना ब्लॉग ही काय ''चीज'' आहे, हेच माहित नव्हतं..  हे लोक मोबाईलवर काळ वेळ न पाहता SMS फॉरवर्ड करतात., फेसबुकवर बहुतेक वेळा कोणा मुलीशी chat करत बसतात ..पण ब्लॉग लिहिणं जमत नसेल तर किमान वाचा तरी..असा म्हंटल्या बरोबर आउट ऑफ रिच होतात...

सर्वात महत्वाचे आहे ते ब्लॉग साठी गिऱ्हाईक शोधणे ..म्हणजे वाचक शोधणे.. आज  ''वाचक''  हा कन्सेप्टच नाहीसा झालाय.. मी फेसबुकवर काही मित्रांना माझ्या ब्लॉगवर येण्याचे आमंत्रण दिले..काही आलेसुद्धा... पण काहींनी ठेंगा दाखवला.. त्यांच्यासाठी ब्लॉग ही काही इंटरेस्टिंग गोष्ट नव्हती..काहींनी नंतर नक्की वाचीन..आज बिझी आहे... असे सांगून कटवले..  

काही मराठी मित्र आणि मैत्रिणी सुद्धा ब्लॉग चा विषय काढल्याबरोबर एकदम offline झाले... एका मराठी मैत्रिणी ने तर मजा केली... एरवी दिवसभर फेसबुक वर ''आय अँम बोअर्ड...अशा भयानक status पासून '' गोइंग टू शॉपिंग.. बॉट न्यू नेलपॉलिश... yippie '' असली status खरडणारी ही मैत्रीण.. ब्लॉगच नाव काढल्यावर ''सॉरी.. सो बोरिंग..नॉट इंटरेस्टेड..'' असा म्हणून गेली...!!! मराठीचा अभिमान बाळगणारयांनी आणि अमराठी लोकांच्या नावाने उगाच गळे काढणारयानी  इकडे लक्ष द्यावे ही नम्र विनंती. :))) 


एका बंगाली मैत्रिणीला ब्लॉगविषयी सांगितल्यावर तिने चांगला उत्साह दाखवला..मराठी येत नसूनही.!!! . तसाच एक गुजराती मित्रही आला...  .कहर म्हणजे... एक स्पँनिश मैत्रीण ...हिंदी शिकणारी.. तिने मराठी भाषेविषयी प्रचंड कुतूहल दाखवले... तिला न मराठीचा गंध...न धड हिंदीची वार्ता... पण काहीतरी creative  म्हणून तिने  उत्साह दाखवला... आणि आश्चर्य म्हणजे.. तिने मराठी ब्लॉग  translate करून वाचलाही..!!!  बरोबर आहे.. ती रिकामटेकडी असेल... कारण बाकीचे मराठी मित्रमैत्रिणी मात्र  भयंकर बिझी होते...!! 

 अशा अचानक व अकल्पित प्रतिसादामुळे ब्लॉगची वाटचाल निर्विघ्नच राहणार याबद्दल आमच्या मनात तिळमात्रही शंका नाही. ..!